Taughannock SP en een middagje shoppen.

Was het voorgaande ochtenden best fris wanneer we vroeg buiten kwamen om naar het ontbijt te lopen, vanmorgen was het warm en benauwd. Het weerbericht geeft voor vandaag regen en onweer op en gezien de hoge luchtvochtigheid zal dat niet lang op zich laten wachten.

Na het ontbijt zijn we eerst naar de winkel op Cornell University gereden. Caro wil namelijk héél graag een hoodie van Cornell University hebben. Ze heeft een grijze hoodie met het rode Cornell logo gekocht en voor Olaf hebben we een donkerblauw T-shirt gekocht.

Vervolgens de navigatie ingesteld op Taughannock State Park, zo'n 9 mijl buiten Ithaca. Hier vind je de hoogste waterval van New York State. Bij het park aangekomen de auto geparkeerd aan de kant van Cayuga Lake. We zijn daarom eerst naar de waterkant gelopen om het meer te bekijken en met steentjes te gooien en te kijken hoe vaak ze stuiterden op het water.

Na een tijdje zijn we richting de trail naar de waterval gelopen. Dit was een redelijk vlak pad door een bos. En omdat de rivier voor een groot deel droog staat hebben we ook een stuk in de rivierbedding gelopen. 

Weer terug op het bospad zagen we veel grote roofvogels vliegen. In een boom aan de overkant van de rivier zagen we er minstens 10 zitten, het lukte alleen niet zo goed om dit op foto vast te leggen. Hieronder mijn poging. 

Na zo'n 1,5 km lopen kwamen we bij de waterval uit. 

Hoog was hij zeker, en indrukwekkend ook wel. Maar ik denk dat hij in het voorjaar, met meer water, nóg indrukwekkender is.

We hebben een tijdje naar de waterval gekeken, naar de hoge steile wanden om ons heen en naar de grote roofvogels die er rondvlogen en we hebben een foto van ons 4en laten maken voor de waterval en toen vonden we het tijd voor de wandeling terug naar de auto.

O ja, Ducky was vandaag natuurlijk ook mee.

Het volgende reisdoel werd ingesteld, de Finger Lakes Premium Outlets. Nog zo'n 3 kwartier rijden over de Cayuga Lake Scenic Drive, een mooie weg die eigenlijk weinig zicht gaf op het meer vanwege de hoge bomen. Maar we reden langs mooie huizen en veel wijngaarden.

Best een bijzondere ligging, deze outlet. We reden een tijd lang over het platteland en ineens was daar de outlet! We hadden er ook, met de outlets in Florida in gedachten, een beetje een andere voorstelling bij. De winkels lagen rondom een heel groot parkeerterrein, niet echt op loopafstand van elkaar. 

We reden de auto eerst richting de Levi's. Daar zijn we alle 4 geslaagd. Maurice, Caro en ik voor een spijkerbroek en Olaf 2 shirts. Vervolgens de Adidas in maar dat was echt 3x niks, net zoals de Nike store. De Yankee Candle winkel zijn Caro en ik wel even binnen geweest, maar omdat ik zo verkouden ben ruik ik niets dus dan heeft het weinig zin. Later deze vakantie nog maar eens proberen.

Vervolgens naar Under Armour, de favoriet van Maurice. Hij heeft hier weer flink ingeslagen en ook Caro (sportlegging) en Olaf (broek) hebben hier iets gekocht. Toen we de winkel uitliepen zagen we al een donkere lucht aankomen. Hoe lang zou het nog duren voordat het zou gaan regenen?

Omdat Olaf 'hangry' werd (narrig van de honger) zijn we iets gaan eten bij Big Greek Grill. Olaf nam Spanakopita (bladerdeeg met kaas en spinazie. Geef Olaf iets met spinazie en hij is blij!), Caro en ik deelden een pita gyros. De nog steeds niet fitte Maurice wilde niets.

Inmiddels werd de lucht steeds zwarter. We zijn daarom de auto ingestapt en naar de volgende winkel gereden in plaats van gelopen. Bij Aeropostale heeft Olaf 3 nieuwe t-shirts gekocht. Caro en ik wilden naar de Old Navy, we zijn er naartoe gelopen, maar bij de winkel aangekomen besloot Maurice toch maar terug te lopen om de auto te halen en voor de deur te parkeren. En dat was maar goed ook, want het noodweer barstte ineens los! 

In de Old Navy hebben we geappt naar (o)ma. Die wil graag een nieuw vest en we wilden graag even met haar overleggen. We hebben een mooi vest voor haar gekocht en voor mijzelf ook eentje. Caro kocht een heerlijk zachte joggingbroek en Olaf vond een shirt van Deadpool dat ie helemaal geweldig vond.

En de laatste aankoop van vandaag waren Calvin Klein boxers voor Olaf.

We zijn dus aardig geslaagd hier. Ook al hebben vrouwen de naam, de meeste aankopen waren toch echt voor de 2 mannen in ons gezelschap!

De terugreis naar Ithaca was iets meer dan een uur. Bij het hotel aangekomen is Maurice zijn bed in gekropen om even te slapen en Olaf en ik hebben beiden gedoucht. 

We hadden zin in pizza vanavond en omdat Maurice zich niet happy voelt en ik niet auto wil rijden met mijn frozen shoulder hebben we pizza's besteld. Ook best leuk om eens te doen!

We hebben de pizza's op bed opgegeten, het smaakte prima.

Daarna de koffers weer ingepakt want morgen reizen we weer verder.

Nu nog even het blog online zetten en dan lekker slapen!

Watkins Glen SP, zwemmen (of toch niet?) en een film kijken.

Ik voel me vandaag gelukkig wel wat beter, alhoewel ik snipverkouden ben. Maar nu is Maurice ziek, hij heeft het erg koud en heeft overal spierpijn. Gelukkig hebben we de eerste dag gelijk een megapot paracetamol gekocht, daar wordt gretig gebruik van gemaakt!

We hebben op ons gemak ontbeten en na het pakken van de benodigde spullen op de kamer zijn we in de auto gestapt, op weg naar de eerste bestemming van vandaag: Watkins Glen State Park. Het was ongeveer 3 kwartier rijden, maar de route was erg mooi dus geen straf om een stuk te rijden.

Het was best druk bij het state park zagen we bij aankomst. Maar er was nog genoeg plek op de parkeerplaats. Na een kort bezoek aan giftshop en een sanitaire stop zijn we begonnen aan de route. We begonnen met de Gorge trail. Via een trap in een tunnel en daarna een brug kwam je in de kloof uit. Wat was het hier prachtig! Je loopt op een wandelpad langs 'Glen Creek', de rivier die door de kloof loopt en telkens ga je een stukje hoger. De route heeft in totaal dan ook zo'n 800 traptreden. Na iedere bocht was er een nóg mooier uitzicht, we bleven foto's maken! En ook al zijn de foto's mooi, in het echt is het 100 x mooier!

Caro vond halverwege op het pad een ieniemienie rubberen eendje. Ze heeft hem Ducky genoemd en hij gaat met ons mee op reis. Hieronder zijn eerste foto's. 

Na 1 mijl kon je afbuigen naar een andere trail die terugloopt, maar wij besloten nog 0,5 mijl door te lopen tot het eind van de kloof. Hier kom je uit bij 'Jacob's Ladder', een trap met 180 treden die je naar de bovenzijde van de kloof brengt. Dat was ff een pittige klim!

Boven aangekomen kom je uit bij de Upper entrance van het park. Hier bevond zich ook een giftshop waar je ijs kon kopen. We konden wel iets verkoelends gebruiken! Caro en ik deelden een ijsje in de smaak 'rainbow', een mix van framboos, limoen en sinaasappel en Olaf had 'Cookie Jar', ijs met cookie dough. Wat was dat genieten!

Daarna begonnen we aan de 1,5 mijl lange terugweg, via de Indian Trail/North Rim Trail. We moesten een heel stuk afdalen dus af en toe liep het flink af naar beneden. Halverwege geeft Olaf ineens een hele harde schreeuw en roept dat ie gestoken is door een wesp. Net onder zijn knie. En zomaar uit het niets, hij had de wesp niet eens gezien!

Al snel werd de plek rood en het deed flink pijn. Maar we waren pas halverwege het pad dus hij moest nog een flink stuk doorlopen. 

Bij het beginpunt aangekomen zijn we naar het visitorcenter gelopen waar we gevraagd hebben of ze iets hadden tegen de wespensteek. We kregen alcohol om de plek te ontsmetten een een 'instant icepack', zo'n ding dat je moet crushen en dan hoort ie koud te worden. Alleen deed dat ding helemaal niets, ben benieuwd hoe ver die over de houdbaarheidsdatum was!

In de giftshop nog een paar magneten gekocht en naar de auto gelopen.

We zijn naar de Walmart gereden en hebben daar bij de apotheek gevraagd wat je het beste kon doen bij een wespensteek. Koelen en ibuprofen slikken was het antwoord. Pillen slikken, dat doet Olaf dus niet hè! Dus hij gaf aan dat het wel te doen was, de pijn.

We hebben wat te drinken gekocht en Caro heeft wederom een boek gekocht.

Bij terugkomst in de auto hebben we de navigatie ingesteld op Robert H. Treman State Park. Hier kun je namelijk zwemmen bij een waterval, dat leek mij wel leuk. Bij aankomst lieten we de ticket van Watkins Glen zien en we mochten meteen doorrijden. Je betaald op een dag 1x entree en dan kun je bij alle NY State parks naar binnen.

Er waren aardig wat mensen aan het zwemmen bij de waterval. Echter, Maurice wilde niet zwemmen omdat hij zich niet fit voelt (alsof hij normaal wel had gezwommen!), Olaf wilde niet omdat zijn been pijn deed van de wespensteek en Caro heeft het niet zo op water waar vissen in zwemmen. En om nou in mijn eentje te gaan zwemmen, daar had ik geen zin in. Caro en ik hebben wel nog even tot ons knieën in het water gestaan, wat trouwens best fris was.

Er ging dus niet gezwommen worden en in nog een wandeling hadden we ook geen zin meer, niet met 2 halfzieke mensen en 1 persoon met een pijnlijk been. Dus we besloten naar de bioscoop te gaan. We hadden thuis namelijk al besloten dat we hier in Amerika de film 'Twisters' wilden gaan kijken. In de Ithaca Mall zat een bioscoop dus daar meteen heengereden. 

Bij aankomst moesten we even flink zoeken, dit was niet een mall zoals we in Florida gewend zijn! We zagen nergens een mall-ingang. We zijn om het gebouw heen gereden en zagen aan de achterkant Regal Cinemas. We zaten dus op de juiste plek. 

We zagen dat de film over ruim een half uur zou beginnen. We hebben kaartjes gekocht en zijn snel naar de Target gelopen om daar wat te drinken te kopen. Terug bij de bios hebben we een grote bak popcorn gekocht en zijn we de zaal ingegaan. We waren de enigen in de zaal, heerlijk, een privé bioscoop. 

Na ellenlange reclamefilmpjes en tig previews van toekomstige films begon eindelijk de film. Al etend uit de emmer popcorn hebben we de film gekeken, een leuke film vonden wij.

Eenmaal uit de bios was het etenstijd. Maar we hadden geen van allen grote trek. We besloten te kijken of er een foodcourt was in de mall. Maar wat een vergane glorie zeg, deze mall! De helft van de winkelpanden staat leeg en ook op de foodcourt was meer dan de helft van de restaurants vertrokken. Gauw weg hier. Dan maar snel een burger halen bij de McDonald's. 

Ook de McDonald's was een beetje pauper. Het was er snikheet binnen, de meneer aan het tafeltje naast ons zei dat de airco er al meer dan een week stuk was. We hebben dus snel de burger opgegeten en gauw weer de auto in, daar hebben we tenminste wel airco! 

Navigatie werd ingesteld op het hotel. Bij aankomst ging Maurice gelijk zijn bed in. Caro ging haar 4 nieuwe boeken nog eens goed bewonderen, Olaf pakte zijn Ipad en ik moest nog de hele blog van vandaag schrijven en de foto's uitzoeken. Daar ben ik altijd wel een tijdje zoet mee! 

Nu ga ik nog even lekker verderlezen in mijn boek en dan zo weer een beetje bijtijds slapen.