zondag 4 augustus 2024

Terug naar de USA

Vanmorgen konden we uitslapen. Voordat we vandaag weer naar de USA teruggaan, gaan we eerst nog langs de Toronto Premium Outlets, een giga outlet met 129 winkels. Omdat de outlet pas om 11.00 uur opengaat en het 3 kwartier rijden is vanaf ons hotel, kunnen we het dus rustig aan doen.

Terwijl Caro en Olaf nog lekker sliepen ben ik gaan opruimen en Maurice is koffie en broodjes/donuts gaan halen.

Toen hij terugkwam was Caro ook wakker. Olaf heb ik toen ook maar wakker gemaakt. We hebben wat gegeten en koffie gedronken. Daarna zijn Olaf en ik beneden een bagagekar gaan halen. Toen alle bagage op de kar stond nog een laatste check van de kamers om te zien of we echt niets vergeten zijn en op naar de lift.
Ik checkte uit, Maurice ging auto halen en Caro en Olaf reden de bagage alvast naar buiten.

Dit was een prima plek om te overnachten. Half uurtje rijden naar downtown Toronto, gratis parkeren en betaalbaar. Voor het bedrag wat we nu hebben betaald voor 3 nachten kon ik in downtown nog niet eens 1 nacht slapen!
Maar om te studeren lijkt me dit niet de meest leuke plek, wat een ontzettend saai campusterrein!
Rond 11.30 uur waren we bij de outlets. Het was er al aardig druk. Een zondag is natuurlijk ook niet de handigste dag hiervoor. Maar het was nog prima te doen hoor!
We hebben een aantal van onze favoriete winkels bezocht en hebben alle 4 dingen gekocht. Caro heeft na héél lang twijfelen (want ze vond het erg duur) een tas van Longchamps gekocht. Maar ze heeft een nieuwe tas nodig voor als ze in september naar de universiteit gaat, dus we hebben haar uiteindelijk kunnen overtuigen hem te kopen.

We hadden dorst gekregen van het winkelen dus we hebben wat fris gekocht en Olaf, Maurice en ik hebben met zijn 3en een portie Poutine gedeeld. Dit typisch Canadese gerecht moesten we toch echt een keer proberen. Het is frites met kaas (een soort mozzarella) en jus. 
We vonden het er vreemd uitzien maar het smaakte goed. Een soort patatje stoofvlees-achtig vonden wij.

Om half 3 zaten we in de auto. Het was inmiddels een stuk drukker geworden en er stond een flinke file bij de parkeerterreinen van mensen die nog aankwamen. Blij dat we weggingen!

We hadden nog een flinke rit voor de boeg, nog zo'n 2,5 uur rijden

Na ruim een uur rijden kwamen we in de file terecht. Maurice zag in zijn spiegel zwaailichten aankomen. We werden ingehaald door 2 ambulances, brandweer en meerdere politieauto's. Ook aan de andere kant reden meerdere auto's met zwaailichten en sirenes en even later zagen we die ook bij ons voorbij komen.
Na een tijdje kwamen we langs de plek van het ongeluk. Wegens wegwerkzaamheden ging de weg van 3 naar 2-baans en vermoedelijk had iemand niet goed op zitten letten en was ergens hard tegenaan geklapt. Één auto zat in ieder geval flink in elkaar, de voorruit was helemaal aan stukjes. Pfff, heftig. 

Onderweg zijn we nog een keer gestopt bij de Tim Hortons voor een koud drankje en de benen even te strekken.
Om kwart voor 6 waren we bij de grens. Eerst moesten we een kwartier wachten voor de tolpoorten om over de Blue Water Bridge over Lake Huron te mogen. En eenmaal over de brug weer 20 minuten in de rij, maar nu voor de douane. We waren trouwens zeer snel door de douane heen. Hij vroeg waar we nu vandaan kwamen, waar en wanneer we in Amerika waren aangekomen en waar we nu heen gingen. En toen mochten we al doorrijden!
We besloten eerst te gaan eten. Aangezien de mannen al dagen zeuren om de Olive Garden was de keuze snel gemaakt. Vooral de onbeperkte Gnocchi soup vinden de mannen onweerstaanbaar, ze hebben 2 borden ervan op.
Het hoofdgerecht kregen ze daardoor niet op, maar daar zijn de boxen handig voor. Ze zijn van plan om dat morgenochtend als ontbijt te nemen....blegh!!
Hierna werd de navigatie ingesteld op het hotel in Marysville. Maar net voor het hotel kwamen we langs de 'Meijer', een hele grote supermarkt. Aangezien we geen drinken meer hebben daar snel naar binnen gegaan. Leuk om eens in een andere supermarkt dan de Walmart te komen. En dan ook nog één met Nederlandse roots.
De receptionist bij het hotel vond het volgens ons erg leuk om gasten uit Nederland/Europa te krijgen. Hij bleef maar kletsen! Hij had zelf Joegoslavische roots en was al meerdere keren in Europa, ook in Nederland, geweest.

We hebben dit keer een kamer met buiteningang, auto staat recht voor de deur geparkeerd. Handig met uitpakken!
Zo nog even lekker douchen en dan naar bed. Morgenochtend willen we op tijd weer weg want morgen weer een wat drukker programma.


1 opmerking:

  1. Ondanks dat dit patatje niet de schoonheidsprijs verdiend, klinkt het wel erg lekker!
    Toch leuk he, in Canada me te pikken op zijn reis.
    Op naar de volgende dagen... Leuk om alles zo mee te lezen. Ook hier jullie genieten! (Ik geniet ook!!)

    BeantwoordenVerwijderen

Een stressvolle terugreis.

Vanmorgen was ik om half 8 wakker. Ik heb eerst de reacties op het blog en op Facebook gelezen en nog wat nieuwssites bekeken. Maurice stapt...