Een dag vol watervallen

Vanmorgen bij het wakker worden zagen we dat het regende, het zag er erg druilerig uit. Maar volgens de buienradar zou het snel droog worden. na het ontbijt de laatste spullen in de koffers gestopt en alles weer in de auto gezet. Vandaag weer een flinke rit voor de boeg.

Allereerst zijn we naar Ithaca Bakery gereden om een stokbrood te kopen voor de lunch vanmiddag. Olaf heeft ook een spinazie-feta croissant gekocht en Caro 2 snickerdoodle cookies.

Vervolgens de navigatie ingesteld op Letchworth State Park, een goede 2 uur rijden. Het eerste stuk reden we weer over binnendoorwegen, over heuvelachtige wegen met mooie uitzichten en door kleine dorpjes. Na een tijd gingen we snelweg 390 op. Konden we even lekker doorrijden. Normaliter vind ik de snelwegen saai, maar deze route was erg mooi, heuvelachtig en mooie vergezichten. Het was ondertussen gaan regenen, een kort maar pittig buitje. Ach, beter nu dan zometeen in het state park! En net zo snel verscheen de zon ook weer.

Ik ben tijdens de rit alvast begonnen aan het blog terwijl we luisterden en meezongen met onze Spotify vakantieplaylist die ik via Android Auto afspeelde op de radio van de auto.

Het laatste half uur reden we weer over binnendoorwegen.

We gingen het park binnen via de Castile ingang. Dit state park is verkozen tot het beste state park van Amerika en wordt ook wel de 'Grand Canyon of the East' genoemd. 

Bijna meteen na het binnenrijden van het park kwamen we langs een uitkijkpunt, Archery Field Overlook. Dus daar maar meteen onze eerste stop gemaakt. Wow, wat een uitzicht! We snappen de naam 'Grand Canyon of the East' wel. Ver beneden ons zagen we de Genesee rivier stromen waarin we 6 raft-bootjes zagen. We hebben een tijdje de bootjes gaan volgen totdat ze ergens aanmeerden. Ondertussen vlogen er een flink aantal adelaars voorbij, gaaf om ze zo dichtbij te zien!

Volgende stop was het visitor center voor een toiletbezoek en een kijkje in de giftshop. Helaas geen leuke magneten hier voor onze verzameling. 

Daarna zijn we naar het einde van het park gereden (of het beginpunt, het is maar net hor je het bekijkt) en hebben de auto geparkeerd op het parkeerterrein tussen de Upper en de Middle Falls in. We zijn eerst gaan lunchen, koeltas, picnickleed en stokbrood mee en een picknick-tafel uitgezocht in de schaduw. We hebben op ons gemak geluncht en lol gehad met het maken van selfies. 

Na alle spullen (inclusief afval, want de state parks hier zijn 'carry-in-carry-out'. Er zijn geen prullenbakken, je moet al je afval weer meenemen) weer in de auto te hebben gezet zijn we allereerst naar de Upper Falls gelopen. Hier flink wat foto's gemaakt en genoten van de verkoelende 'spray' die van de waterval af kwam. Want hoewel de temperatuur niet eens héél hoog is (82 Fahrenheit, ongeveer 27,8 Celsius) voelt het door de hoge luchtvochtigheid veel warmer.

Vanaf de Upper Falls zijn we naar de Middle Falls gelopen. Deze was een stuk breder dan de Upper falls en het water viel met nog meer geweld naar beneden.

Inmiddels was het half 2 en aangezien we na dit park nog een stuk moesten reizen besloten we snel weer naar de auto te lopen en naar de Lower Falls te rijden. Hier moesten we een korte trail lopen, maar wel met 127 traptreden. In eerste instantie naar beneden, dat ging makkelijk. Halverwege de eerste trap zagen Maurice en Caro een slang op het pad. Pfff, dit is al de 3e keer dat we een slang zien! Al meer dan in alle voorgaande vakanties bij elkaar denk ik! 

Het pad leidde naar een brug over de rivier en vanaf die brug kon je de Lower falls zien. 

Terwijl we de waterval stonden bekijken hoorden we ineens wat gerommel. Van de linkerwand brak ineens een stuk rots af wat in het water viel. En even later gebeurde dat iets verderop nog een keer! Eh, terug niet te dicht langs de wand lopen!

De terugweg was een stuk pittiger, met die 127 traptreden omhoog. We waren dan ook blij dat we in de auto zaten en de airco aan konden doen!

De navigatie werd ingesteld op Niagara Falls. Hopelijk doet de navigatie het ook in Canada, want we zijn vergeten de kaart van Ontario, Canada te downloaden in 'Here we go', onze navigatie-app.

Wederom reden we voornamelijk over binnendoorwegen. Toen Maurice in een gehucht stopte om te tanken en Caro en ik in de winkel een Almond Joy gingen kopen stond de jongen aan de kassa ons met grote ogen aan te staren toen hij ons Nederlands hoorde praten. Waarschijnlijk waren wij de eerste buitenlanders die daar ooit zijn binnengestapt hahaha!

Vlak voor Buffalo gingen we eindelijk weer de Interstate op. 

We reden langs downtown en al heel snel daarna gingen we over de Peace Bridge en stonden we voor de grensovergang.

Het was niet heel druk, maar het ging wel erg langzaam. Sommige auto's stonden wel héél lang stil bij de douane-beambte. Toen wij eindelijk aan de beurt waren ging het best snel. Een paar standaard vragen en we mochten door. We zijn in Canada!

Bij de eerste Starbucks die we tegenkwamen zijn we gestopt. Daar konden we met de WiFi de kaart van Ontario downloaden. Dat duurde even dus we hebben er maar een koffie bij gekocht én een Been There beker gekocht.

De navigatie werd ingesteld op ons hotel in Niagara Falls, nog een kleine 10 minuten rijden. We slapen vannacht in het Doubletree Fallsview Resort&Spa by Hilton. Caro en Olaf werden héél enthousiast toen ze het hotel zagen. Wat een luxe! Ik heb een kamer met riverview geboekt en we kregen een kamer op de 14e verdieping. We kunnen nét de watervallen niet zien, maar wat een geweldig uitzicht!

Bij het inchecken kregen we alle 4 een warme chocolate chip cookie. Die hebben we voor het raam op staan eten, genietend van cookie en uitzicht.

Nadat we de spullen op de kamer hebben gezet zijn we gauw weer naar beneden gegaan. Op naar de watervallen! 

Na een kwartiertje lopen waren we er. Wat een natuurgeweld!! Maar ook: wat een drukte!!

We hebben eerst de American Falls en Bridalveil Falls bekeken.

Daarna zijn we naar de grootste waterval, de Horseshoe Falls gelopen. Daar kwam zoveel spray vanaf dat het leek alsof het miezerde. Ik liep gelijk met coupe ontploft rond!

Maar al die spray zorgt wel voor een extra mooi effect, namelijk een regenboog!

We zijn helemaal naar het beginpunt van de waterval gelopen, het punt waar het water met enorme snelheid naar beneden stort. Het water stroomt echt zo bizar snel!

Vervolgens zijn we helemaal teruggelopen, even kijken waar Niagara city cruises zit. Daar moeten we morgenochtend om half 9 zijn voor onze boottocht naar de waterval.

Daarna doorgelopen naar Clifton Hill. Wat een kermis is dat zeg! Souvenirshops, Ripley's Believe it or Not, allerlei spookhuizen, een Burger King met een achtbaan op het dak, een reuzenrad. We keken onze ogen uit. Leuk om eens gezien te hebben, maar blij dat we hier maar 1 nacht zijn.

We zijn voor het eten bij Ruby Tuesday naar binnen gegaan. Prima gegeten daar.

Na het eten nog magneten gekocht voor de verzameling en toen teruggelopen naar ons hotel.

Maurice, Caro en Olaf zijn vervolgens beneden gaan zwemmen. Ik heb op de kamer de blog getikt. 

Om kwart voor 10 waren ze weer terug, want om 22.00 uur moesten we allemaal klaarzitten voor het raam, want dan zou het vuurwerk beginnen. Vanaf de Amerikaanse kant werd dat afgestoken en we hadden echt heel goed zicht vanuit ons raam. Heerlijk dat we dit gewoon vanuit de kamer konden zien!

O ja, Ducky was er vandaag natuurlijk ook bij.