Jarig in Chicago

Hieperdepiep Hoera! Vandaag ben ik jarig! En wat een geweldige plek om mijn verjaardag te vieren!

Vanmorgen moesten we een beetje opschieten. We hadden tickets voor Willis Tower (voorheen Sears Tower) om 11.00 uur en het was nog wel een minuut of 50 lopen vanaf ons hotel.

We zijn voor het ontbijt maar weer naar de Einstein Bros Bagels gelopen. Dat lag op de route en het ontbijt was er prima. We hebben wederom heerlijke bagels op, een prima bodem voor de dag.

Hierna moesten we nog een klein half uurtje verder lopen naar de Willis Tower.

En dit is hem dan, de Willis Tower:

We waren er iets voor half 11 en moesten daardoor nog een kwartier wachten voordat ons tijdvak mocht inchecken.

De weg naar de lift was best lang, geen idee of er ook echt zo'n lange rij kan staan! Maar het was wel leuk gedaan, met allemaal weetjes en feitjes over Chicago en er was zelfs een stukje gang waar het leek alsof je in de metro zit.

De lift bracht je in weinig tijd naar de 103e verdieping. Toen de deuren opengingen zag je links van je meteen een geweldig uitzicht over de stad. Zó anders dan gisteren in het donker! Nu kun je Lake Michigan goed zien.

We hebben de stad van 3 kanten bewonderd en we hebben een foto gemaakt op dezelfde plek als in de film Ferris Bueler's Day Off.

Daarna gingen we in de rij staan voor 'The Ledge'. Dit zijn glazen boxen aan de buitenkant van het gebouw. Je staat dus aan de buitenkant van het gebouw en kunt meters ver naar beneden kijken. 

Als je aan de beurt was dan werd er eerst een foto gemaakt en daarna kreeg je 90 seconden om zelf foto's te maken. Snel zijn we één voor één in de hoek op de grond gaan zitten voor een foto. Die gaan snel om, die 90 seconden! 

Hierna hebben we nog een rondje gelopen en genoten van het uitzicht en toen de lift weer naar beneden genomen.

We hadden nog 1 activiteit over op onze Explorer pass, dus we moesten even bedenken wat we dan gingen doen. We besloten om weer een boottocht te maken, maar nu de Skyline Lake Tour op Lake Michigan. Hiervoor moesten we naar Navy Pier.

Dat was ook nog wel een stuk lopen, door een leuk park (Maggie Daley Park) en via het benedendek van de dubbeldeks Franklin D Rooseveltbrug kwamen we bij Navy Pier uit.

We waren er iets voor 13 uur en konden mee met de boot van 13.30 uur. We zijn vlakbij de boot op een bankje in de schaduw gaan zitten. Eventjes bijkomen!

Om 13.15 uur mochten we aan boord. Een al wat oudere meneer die achter de bar stond begon meteen een gesprek met ons. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en toen hij hoorde dat we uit Nederland kwamen begin hij meteen dat hij Europa zo geweldig vindt. Hij was net terug uit Wenen en was al heel vaak in Italië geweest. Leuk om even te kletsen.

De boottocht duurde 3 kwartier en we maakten een rondje over Lake Michigan terwijl er wat verteld werd over Navy Pier, Lake Michigan en de stad Chicago.

Zo werd de Navy Pier in de 2e wereldoorlog gebruikt als trainingsgebied voor piloten die moesten leren op te stijgen van vliegdekschepen. Er liggen zo'n 200 vliegtuigwrakken in Lake Michigan. En omdat het water zoet is, is er bijna geen corrosie en zijn de vliegtuigen nog redelijk intact. 

Hierna hebben we nog wat rondgekeken op Navy Pier. We hebben een klein zakje Pecan Caramelcrisp popcorn gekocht bij Garrett, een hele beroemde popcornzaak in Chicago en een sundae ijsje gekocht bij de Mac. Daarna hebben we een Starbucks opgezocht voor de WiFi zodat ik kon inchecken voor onze vlucht van morgen.

Caro en Olaf hadden van die man op de boot 2 papieren hoedjes gekregen en daar hebben ze een hele tijd mee rondgelopen. Zijn niet helemaal wijs hoor!

We waren inmiddels best moe en hadden zere benen. Het was inmiddels half 5 en we besloten langzaam naar The Cheesecake Factory te lopen. Daar wilden we graag op onze laatste avond eten. We hebben onderweg nog wat winkels bekeken en rond kwart over 5 waren we al bij het restaurant. 

Blijft jammer dat ze de kaart hebben aangepast. Ik vroeg aan de ober wanneer dat gebeurd was omdat mijn favoriete gerecht er niet meer op stond. Hij vroeg wat dat was. Ik omschreef het want ik wist de naam niet meer. Hij wist meteen wat ik bedoelde: Chicken Riesling. Het is inmiddels al een aantal maanden van de kaart. Zooo jammer!

Ik heb nu, net zoals Caro, maar de Herb-Parmesan crusted Chicken genomen. Pfff, wat was dat veel! We bedachten ons te laat dat we gewoon beter 1 portie hadden kunnen bestellen en dan delen. Ik vond trouwens in één van mijn stukken kip een hele lange draad!?! Dit tegen de ober gezegd, duizendmaal excuses en het gerecht werd van de rekening gehaald.

Maurice en Olaf hadden allebei een pasta.

Olaf had tegen de ober gezegd dat ik jarig was en na het eten kwam hij aan met een klein ijsje met een kaarsje erin en ging hij Happy Birthday voor me zingen!

Olaf en ik hebben nog een stuk Cheesecake uitgezocht maar dat hebben we in laten pakken om mee te nemen. Dat eten we later vanavond wel op. Er hoort natuurlijk wel taart bij mijn verjaardag!

We bedachten dat het misschien leuk was om naar de baseball wedstrijd van de White Socks tegen de New York Yankees te gaan. Dan moesten we wel eerst het stuk taart naar het hotel brengen en online kaartjes regelen. 

In het hotel hebben we gezocht naar kaartjes. We hadden ze bijna gekocht, maar de servicekosten per kaartje waren bijna net zo hoog als een kaartje zelf. Dat vonden we toch iets teveel van het goede. En het was inmiddels ook al 19.00 uur terwijl de wedstrijd om 19.10 uur zou beginnen. Dat werd wel een enorme haastpartij dan dus we besloten het maar niet te doen. We zijn tenslotte ooit al eens naar een wedstrijd geweest en we zijn nou niet echt grote honkbalfans.

We besloten toen om nog één keer naar de Riverwalk te gaan. Nog één keer de stad in het donker bekijken en om om 21.00 uur 'Art on the MART' te zien. Dit is een kunstprojectie op een heel groot gebouw (the Merchandise Mart) aan de overkant van het water.

Het was op zich wel mooi om dat licht op het gebouw te zien, maar wat het moest voorstellen....geen idee!!! Tja, moderne kunst is niet aan ons besteed! We hebben een kwartiertje gekeken en zijn er toen weer vandoor gegaan.

We hebben nog wat foto's gemaakt in de stad en zijn toen teruggegaan naar het hotel, waar ik het hele blog van vandaag nog moest schrijven!

Dit heb ik gedaan terwijl Olaf en ik samen de cheesecake op aten.

Zo lekker slapen. Hopelijk zijn de benen morgen dan weer uitgerust. We hebben nóg meer gelopen als gisteren!